Functioneringsgesprek op verjaardagen

De maatschappij en de politiek lijken soms mijlen ver uit elkaar te liggen. Met onbegrijpelijke discussies die regelmatig niet te volgen zijn lijkt het dan ook bijna alsof politici niet in de “gewone wereld” staan. Maar wat blijkt, politici zijn net mensen en de politiek is soms net die “gewone wereld”…

“Niet in slaap vallen, niet in slaap vallen”, ik probeer mezelf wakker te houden en te luisteren naar degene aan het woord. Eindeloze opsommingen van moeilijke woorden en termen vliegen je om de oren. Ik heb de stukken toch goed gelezen, maar waar heeft hij het nu over? Ik kijk op de klok, is het echt al half twaalf? Waar halen ze allemaal de energie vandaan om alsmaar scherp te blijven en de discussie te blijven voeren?

Het is een fragment uit het leven van een beginnend raadslid, nu alweer bijna 9 jaar geleden. Maar ik moet zeggen dat het eigenlijk nog steeds voorkomt, alleen nu weet ik precies waar het over zou moeten gaan en heeft degene aan woord het toch echt bij het verkeerde eind. Of toch niet?

Ook ik heb wel eens een vlammend betoog gehouden om net even over twaalven ‘s nachts, in de tijd dat de raadsvergadering alleen maar werden uitgezonden op RTV, geen terugkijk mogelijkheid. Dus voor wie stond ik daar zo vurig te betogen? Wie keek er nog op dit late uur? Mijn trouwe kijker thuis was inmiddels al lang naar bed..

En dat is in het dagelijks leven natuurlijk niet anders, want wie heeft er op een verjaardag niet een discussie gehad over een onderwerp waarvan hij zeker weet dat hij het juist heeft. Maar dan is er toch weer zo’n jonge snotneus die op internet een onderzoekje heeft gelezen en daar een uitgesproken mening over heeft.

Verjaardagen zijn sowieso voor raadsleden een raadsvergadering op locatie. Een Spaanse inquisitie door je vrienden en familie. Een openbaar functioneringsgesprek met de buurt.

Daar tref je de amateur raadsleden onder het gewone volk, die jou wel even gaan vertellen hoe het zou moeten en dat je het even maar moet gaan regelen bij de burgemeester. Net als of hij het voor het zeggen heeft…

Net als de buurman die voor de woningbouwvereniging werkt geen huis voor je kan regelen, simpel omdat hij dat niet alleen beslist, is een raadslid ook afhankelijk van een meerderheid van de raad. En bovenal is de burgemeester niet de baas van de gemeente, dat mocht hij willen…

Het is een spel van discussiëren en debatteren, het enige verschil met de gewone wereld is dat je daar wel mensen kan overtuigen en van mening kan laten veranderen. Dat heb ik in de raadszaal nog maar weinig zien gebeuren.